แนวคิดพื้นฐานของเครื่องขยายเสียง สัญญาณไฟฟ้าด้านเข้าจะถูกขยายให้มีขนาดเพิ่มขึ้น ขับออกทางลำโพงสำหรับเครื่องขยายเสียงทั่วๆไป มักจะมีภาคขยายสัญญาณ ก่อนจะเข้าเครื่องขยายเสียง เราเรียกภาคนี้ว่า ภาคปรีแอมป์พลิฟลายเออร์ (Pre- amplifier) ซึ่งจะทำงานเหมือนกับภาคแอมพลิฟลายเออร์ทุกประการเพียงแต่สัญญาณขยายอ่อนกว่า เพื่อไม่ให้ขยายสัญญาณผิดเพี้ยน ดังนันเครื่องขยายเสียงราคาแพง จะมีภาคปรีแอมป์ หลายช่วงก่อนที่จะขยายเสียงออกทางลำโพง ทำให้ได้สัญญาณออกมาแรง และเหมือนกับสัญญาณขาเข้าทุกประการ หรือถ้าปรับแต่ง อาจจะไพเราะกว่าเสียงจริงก็ได้ พวกนักร้องคาราโอเกะนิยมมากทั้งๆที่เสียงขาเข้าอาจจะฟังไม่ค่อยไพเราะนัก แต่พอผ่านการปรับแต่ง กลายเป็นเสียงนักร้องซีดีทองคำก็เป็นได้คุณลองเปิดเข้าไปดูข้างในของเครื่องขยายเสียง คุณจะได้เห็นอุปกรณ์ทางไฟฟ้ามากมายลายตาไปหมด เช่น ตัวเก็บประจุ ตัวต้านทาน และทรานซิสเตอร์ แน่นอนถ้าคุณไม่เข้าใจ คุณจะทึ่ง และตื่นเต้น ว่าทำได้อย่างไร อย่างไรก็ตามถ้าคุณเข้าใจหลักการพื้นฐาน คุณจะเห็นอุปกรณ์เหล่านั้นไม่ได้แตกต่างกับวาวล์ หรือปั๊มน้ำเลย
ภายในเครื่องขยายเสียง คุณจะได้เห็นอุปกรณ์ทางอิเล็กทรอนิกส์มากมาย บริเวณที่แสดงลูกศรชี้ เป็นอุปกรณ์ที่สำคัญสุด เรียกว่าทรานซิสเตอร์ เปรียบเทียบได้กับปั๊มน้ำ ดังนั้นส่วนนี้จึงเกิดความร้อนสูงต้องมีตัวระบายความร้อน ทำด้วยแผ่นโลหะ เรียกว่า ฮีทซ์ซิงค์ (Heat Sink)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น